ارایه مدل برای دوره مجازی زبان انگلیسی عمومی eap دانشجویان دانشگاه های ایران

با توجه به زیاد شدن آموزشگاه ها و مراکز مجازی و بالا رفتن آمار مدارک تحصیلی اینترنتی، آموزش مجازی دارد جای خود را در جامعه پیدا میکند. اما هنوز نگرانی های زیادی در مورد نقش آموزگارها در یادگیری دانشجویان و تعامل دانشجویان در فضای مجازی و چگونگی تشویق دانشجویان در فضای مجازی وجود دارد. در این پژوهش، محققان 8 ترم به جمع آوری داده ها پرداختند تا به فضای مجازی و آموزش و یادگیری در این فضا نگاه جدیدی بیاندازند و آن را از شیوه های قدیمی تدریس جدا کنند. در این تحقیق هم از روش های کمی و هم از روش های کیفی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. جامعه آماری شامل 600 دانشجو در مقطع کارشناسی در رشته های مهندسی صنایع و مهندسی فن آوری اطلاعات است که درس زبان عمومی را در دانشکده مجازی دانشگاه علم و صنعت ایران اخذ کرده بودند. این تحقیق قصد بررسی عوامل موثر بر رضایت دانشجویان در تحصیل در دوره های مجازی را دارد. طی یک پرسشنامه و تحلیل رگرسیون چند متغیره داده ها تحلیل، و نتایج بررسی گردید. در قسمت کیفی این پژوهش، یک مدل برای آموزش مجازی طراحی شد. از این مدل میتوان برای طراحی و برنامه ریزی درسی دانشجویان استفاده کرد. همچنین این مدل میتواند به نویسندگان و جمع آوری کنندگان مطالب درسی کمک فراوانی کند تا بتوانند مواد آموزشی مورد نیاز را فراهم کنند. پرسشنامه استفاده شده بر گرفته از پرسشنامه سان (????) است. رگرسیون چند متغیره بر روی داده های جمع آوری شده اعمال شدتا مشخص شود کدامیک از متغیرهای وابسته بهتر از بقیه متغیرها میتواند متغیر مستقل را پیش بینی کند. نتایج تحلیل رگرسیون که بر روی داده های جمع آوری شده از این پرسشنامه انجام گرفت به صورت زیر میباشد، حضورو راهنمایهای مربی، توانایی مدرسان در دوره های مبتنی بر اینترنت، انعطاف پذیری دوره های یادگیری الکترونیکی، کیفیت تکنولوژی، ادراک سودمندی روش آموزشی، تنوع در ارزیابی، تعامل یادگیرنده با دیگران، پشتیبانی دانشگاه و خدمات، موارد پیش بینی کننده مثبت و قابل توجهی در جلب رضایت یادگیرنده ها در دوره های مجازی بودند. در بخش کیفی از این مطالعه، بر اساس یافته های مصاحبه نیمه ساخت یافته، مشاهدات مشارکتی، ثبت سوابق کلاس ها، گزارشهای پژوهشگر و یادداشت های نوشته شده، تکالیف دانش آموزان، بحث و تبادل مطالب، پیامهای ایمیلی ، پست های وبلاگ و نظرات، مدل طراحی آموزشی، طراحی و مورد آزمایش قرار گرفت. مدل طراحی آموزشی برای دوره های مجازی با تکیه بر محتوا، روش های و ابزار ارزیابی، ابزار و قالب آموزشی، تکلیف اجرایی، همکلاسیها، تسهیلات، بازتاب بر یادگیری خود، استراتژی های آموزشی، اهداف آموزشی، و همکاری و جامعه طراحی شد. این مدل برای کمک به ایجاد محیط آموزشی برای یادگیری بهتر دانشجویان و هدایت اساتید در فرآیند توسعه برنامه درسی و / یا طراحی برنامه آموزشی طراحی شده است. این مدل طراحی آموزشی برای دوره های مجازی همچنین می تواند توسط محققان برای تولید مواد آموزشی برای دوره های eap آنلاین استفاده شود. علاوه بر این، از آنجا که دوره های مجازی هنوز در ایران نسبتا نادرهستند، این مطالعه می تواند به کمک هموار کردن راه برای معلمان به آشنا شدن بیشتر با تکنیک های تدریس و همچنین برای زبان آموزان به صورت حرفه ای آموزش مورد استفاده قرار گیرد.